Τα ανήψια μου καμιά φορά μου ζητούν να δούν παλιές #φωτογραφίες όταν ήταν μωρά. Να δούν το παρελθόν τους. Τι και αν είναι 5 η 10 ετών. Έχουν παρελθόν.

Μια Κυριακή, είπαμε με τα ανήψια μου να δούμε το άλμπουμ όταν ήμουν μωρό εγώ και οι αδερφές μου. Είχε φωτογραφίες καλυμμένες με ζελατίνα και άλλο άλμπουμ ήταν με ρυζόχαρτο.
Ήταν προσεγμένα. Ενα απλό άλμπουμ με χρυσό μεταλλικό σπιράλ. Φωτογραφίες 45 ετών και βάλε από την βάπτισή μας.

Όση ώρα τα ανήψια μου κοιτούσαν τις γυμνές μου φωτογραφίες από την #βάπτισή μου, και τις υπόλοιπες φωτογραφίες απο τις #βάπτισεις  των αδερφών - μητέρες τους
πήρα στα χέρια μου το άλμπουμ του γάμου των γονιών μου.

 Πως ήταν πριν τόσα χρόνια οι γονείς μου. Πως άλλαξαν, πως θα γίνω άραγε.

Οι ερωτήσεις γεννιόντουσαν βροχή. Αναπάντητες. Πρίν προλάβεις να απαντήσω την μία, είχαν κάνει άλλες δύο.
Ως επαγγελματίας κοιτούσα τις λεπτομέρειες σε καθε φωτογραφία.

Τα άλμπουμ του μέλλοντος δεν ξέρω πως θα είναι. Ξέρω όμως ότι σε λίγα χρόνια τα παιδιά των παιδιών σας θα βλέπουν τα #ψηφιακά άλμπουμ - #φωτογραφίες  και θα έχουν τις ίδιες απορίες που ειχαν τα ανήψια μου μια Κυριακή....

Γι’αυτό ειναι όμορφο να τυπώνουμε τις #φωτογραφίες απο τον  #γάμο μας #βάπτιση

Γιατί πάντα θα είνα τα οικογενοιακά σας κειμήλια .....

Να είστε καλά!

Γιώργος Αναστασόπουλος